Kancelaria Adwokacka Dorota Janowska-Kunicka
Kancelaria Radcy Prawnego Aleksander Kunicki

Zasiedzenie

Zasiedzenie stanowi pierwotny sposób nabycia prawa własności. Posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Z uwagi na specyfikę języka prawnego kluczowych przesłanek zasiedzenia analiza konkretnego stanu prawnego powinna być zweryfikowana przez prawnika. Ułatwieniem dla postępowania dowodowego są liczne domniemania związane z posiadaniem oraz domniemanie dobrej wiary. Zasiedzenie stwierdza się w postępowaniu nieprocesowym w odrębnym postępowaniu lub doraźnie w ramach innej sprawy. Konieczne jest jednak zainicjowanie sprawy sądowej, dla której skutecznego przeprowadzenia można skorzystać z usług adwokatów lub radców prawnych Kancelarii.

Uwłaszczenie uregulowane jest w ustawach szczególnych, przy czym w bieżącym obrocie gospodarczym w najszerszym zakresie zagadnienie to dotyczy państwowych osób prawnych oraz posiadaczy gospodarstw rolnych. W tym ostatnim przypadku wciąż aktualne pozostają regulacje ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, przy czym pierwotny tryb administracyjny dla wydawania aktów własności ziemi został zastąpiony trybem sądowym.